Ik stel me even voor.
Geplaatst: 10 feb 2015 18:27
Hallo allemaal:
Mijn naam is Pascal en ben getrouwd met Nancy en ik heb een zoontje Dilano van bijna 9 jaar.
Ik ben in 1994 voor het eerst in Orlando geweest tijdens het WK, de tweede maal ben ik geweest in 2001 ook ben ik in 1998 in Californië geweest.
Hierna heb ik mijn vrouw diverse malen proberen over te halen eens mee te gaan naar "The Funn Captial" maar ik kreeg haar niet mee.
Nadat in 2006 Dilano was geboren heb ik er maar enkele jaren niet over gesproken, dit omdat ik het geen goed idee vond om met een klein kind naar Orlando te gaan, ook wilde ik als we gingen dat hij de volle beleving mee zou krijgen.
Twee jaar gelden was Dilano groot genoeg voor de Python in de Efteling en toen ben ik weer begonnen om Nancy te proberen over te halen om naar Orlando te gaan.
Ik had het geluk dat mijn zwager en schoonzus in 2013 in en rond Orlando waren en hiervan een uitgebreide foto/video reportage van hadden gemaakt, na het zien van deze reportage was Nancy eindelijk om ze had niet gedacht dat Orlando en omgeving zo veel meer was dan de bekende parken en attracties. Vooral het idee om alligators te kunnen stond haar erg aan. Ook het feit dat ze me eindelijk geloofde dat 120 kilometer in de USA anders is dan 120 kilometer in Nederland heeft meegeholpen zodat ze wist dat we een keer naar St-Pete's kunnen rijden om naar het strand te gaan of richting Dytona.
En nu gaat het eindelijk gebeuren na 14 jaar ga ik deze zomer (18 juli) weer terugkeren naar Orlando.
Ook heeft Orlando sinds 1994 een speciale betekenis, ik was de 1e maal in Orlando met mijn vader voor het WK, nu zijn mijn ouders ondernemers en hadden in de tijd eigenlijk geen tijd om uitstapjes of vakanties te maken met mij want de zaak moest 7 dagen p/w open zijn dus die vakantie met mijn vader die ik toen 18 dagen voor mezelf had vergeet ik nooit meer. Helaas is hij in 2007 gestorven maar ik vergeet nooit meet de we de afslag miste midden in de nacht vanaf de airport naar de historical highway en dat we vele kilometers hebben omgereden voordat we bij ons hotel waren dit was een geweldige ervaring.
Hierdoor is Orlando heel speciaal voor mij, en ik ben er trots op om er nu met mijn zoon naar toe te gaan.
Daarom zal ik zoveel mogelijk alle tips en tricks op het forum lezen en er proberen mijn voordeel mee te doen. En ik hoop dat Nancy nu ook definitief omgaat zodat we in de toekomst vaker kunnen gaan.
Mijn naam is Pascal en ben getrouwd met Nancy en ik heb een zoontje Dilano van bijna 9 jaar.
Ik ben in 1994 voor het eerst in Orlando geweest tijdens het WK, de tweede maal ben ik geweest in 2001 ook ben ik in 1998 in Californië geweest.
Hierna heb ik mijn vrouw diverse malen proberen over te halen eens mee te gaan naar "The Funn Captial" maar ik kreeg haar niet mee.
Nadat in 2006 Dilano was geboren heb ik er maar enkele jaren niet over gesproken, dit omdat ik het geen goed idee vond om met een klein kind naar Orlando te gaan, ook wilde ik als we gingen dat hij de volle beleving mee zou krijgen.
Twee jaar gelden was Dilano groot genoeg voor de Python in de Efteling en toen ben ik weer begonnen om Nancy te proberen over te halen om naar Orlando te gaan.
Ik had het geluk dat mijn zwager en schoonzus in 2013 in en rond Orlando waren en hiervan een uitgebreide foto/video reportage van hadden gemaakt, na het zien van deze reportage was Nancy eindelijk om ze had niet gedacht dat Orlando en omgeving zo veel meer was dan de bekende parken en attracties. Vooral het idee om alligators te kunnen stond haar erg aan. Ook het feit dat ze me eindelijk geloofde dat 120 kilometer in de USA anders is dan 120 kilometer in Nederland heeft meegeholpen zodat ze wist dat we een keer naar St-Pete's kunnen rijden om naar het strand te gaan of richting Dytona.
En nu gaat het eindelijk gebeuren na 14 jaar ga ik deze zomer (18 juli) weer terugkeren naar Orlando.
Ook heeft Orlando sinds 1994 een speciale betekenis, ik was de 1e maal in Orlando met mijn vader voor het WK, nu zijn mijn ouders ondernemers en hadden in de tijd eigenlijk geen tijd om uitstapjes of vakanties te maken met mij want de zaak moest 7 dagen p/w open zijn dus die vakantie met mijn vader die ik toen 18 dagen voor mezelf had vergeet ik nooit meer. Helaas is hij in 2007 gestorven maar ik vergeet nooit meet de we de afslag miste midden in de nacht vanaf de airport naar de historical highway en dat we vele kilometers hebben omgereden voordat we bij ons hotel waren dit was een geweldige ervaring.
Hierdoor is Orlando heel speciaal voor mij, en ik ben er trots op om er nu met mijn zoon naar toe te gaan.
Daarom zal ik zoveel mogelijk alle tips en tricks op het forum lezen en er proberen mijn voordeel mee te doen. En ik hoop dat Nancy nu ook definitief omgaat zodat we in de toekomst vaker kunnen gaan.